CTNL

Actualmente non ten instalado ou necesita actualizar o plugin Flash Player necesario para visualizar correctamente esta web
pode descargalo na siguiente dirección.
Obtener Flash

A CTNL formámola... A CTNL formámola...
Recursos na rede Recursos na rede

Lingua


11006 votos
Xa votaches!


22-07-2009

O Foro de Curas tamén se posiciona en defensa da lingua galega

Romaxe de Crentes GalegosContinúan a xurdir iniciativas en defensa do galego por todo o país. Entre elas está o recente "Manifesto polo galego na Igrexa", que promoveu o Foro de Curas Galegos e que, ao mesmo tempo, se suma ao "Manifesto a prol da convivencia lingüística e da igualdade de dereitos para o galego".

MANIFESTO POLO GALEGO NA IGREXA
FORO DE CURAS GALEGOS

O Foro de Curas Galegos únese ás manifestacións da sociedade galega a prol do uso normal da súa lingua identitaria, o galego. Particularmente, únese ao “Manifesto a prol da convivencia lingüística e da igualdade de dereitos para o galego”, que asinamos xa moitos. Con ese manifesto recoñecemos que “o pobo galego ten dereito a que a súa lingua propia orixinaria sexa oficial a todos os efectos no seu ámbito territorial”, e que “os usuarios do galego deben desfrutar no seu territorio do mesmo estatus legal que o castelán ten no seu”. Sabemos que a situación do galego “está moi lonxe de ser así”, como alí se indicaba.

Este diagnóstico é tamén real para unha Igrexa en Galiza, que se resiste a ser galega. Como escribiu hai anos o bispo Araúxo: “A Igrexa galega ten unha débeda e un pecado histórico con respecto ó noso pobo: esquecer a nosa lingua e a nosa cultura” e “contribuíu a intensificar o proceso de alienación cultural” (Memoria de vida e O cristián ante a cuestión da lingua galega). Un pecado histórico endémico, pois a Igrexa ten sido un dos elementos máis desgaleguizadores da historia galega; aínda que nos primeiros tempos asumiu a cultura e a lingua do país, e ata o s. XIV actuou case exclusivamente en galego. Con todo, é tamén certo que unha parte importante da Igrexa fixo moito e ben en Galiza a prol do pobo galego e a súa lingua. Nos anos 30 do século pasado, os cristiáns galegos autoproclamábanse “cristiáns e nacionalistas, crentes en Deus e no porvir da Terra” (A Nosa Terra, 25 de Xullo de 1924); daquela sentíanse apoiados polo bispo compostelán Lago González, que dixo: “Amando a Galicia amaremos a Deus e seremos profundamente relixiosos”; chegou a escribir estes versos:

Alá están os que venden
esta terra bendita e nola aldraxan;
aquí viven os fortes
que saben ir á loita pola Patria.
Ai fillos de Galicia!
erguédevos agora e rescatala;
que non é bo galego,
nin ten o corazón da nosa raza,
quen a súa nai ve presa
en miserable escravitude, e cala!


Décadas despois, o Concilio Pastoral de Galicia, algúns bispos galegos e un bo feixe de clérigos e leigos verdadeiramente bos e xeneroso, foron manifestando de palabra e obra a súa aposta polo galego. O Concilio de Galicia escribiu: “Este Concilio xulga necesaria a valoración e mesmo a promoción, por parte dos educadores na fe, dos elementos peculiares da cultura galega, especialmente da súa lingua”.

Pola súa banda, algúns beneméritos bispos galegos dixeron tamén palabras memorables. Don Miguel-Anxo Araújo, recentemente finado, escribiu: “Ser galego e non exercer de galego é unha esquizofrenia mental e cordial. E aínda máis, para un cristián é un pecado contra o misterio da encarnación” (Memoria de vida). E Don Xosé Diéguez, aínda en exercicio, dixo aos cristiáns da diocese de Vigo: “Temos que colaborar a que os habitantes desta nosa terra se sintan verdadeiramente gozosos de utilizaren o galego no exercicio da actividade pastoral, nas súas relacións persoais e na súa relación con Deus. Porque a lingua e a cultura propias son a mellor expresión para comunicarse, en verdade e de corazón, con Deus noso Pai” (Boletín do Bispado, xaneiro-febreiro1999).

Actualmente, a pesar da reticencia ao galego de algúns xerarcas e moitos cristiáns e cristiás que enchen as igrexas galegas cada domingo, nós estamos convencidos de que “os peixes vivos nadan sempre contra corrente”, como di a sabedoría popular; son os peixes mortos os que se deixan levar pola corrente, e nos sentímonos ben vivos aínda. Parécenos evidente o feito de que o pobo galego, que ten unha lingua de seu, debe non só conservala e coidala coma un tesouro, senón vivila, inzala; porque a lingua é sempre, privilexiadamente, a esencia dunha cultura, non un puro apéndice utilitario. Por iso, coidamos que para Galiza é máis grave destruír a lingua galega ca derrubar a benquerida catedral de Santiago. Estamos convencidos de que Galiza só pode medrar realmente galeguizándose, defendendo pacificamente a súa lingua e identidade propia sen pecharse ao mundo. Neste convencemento, cremos que tamén a Igrexa Galega debe facer esta aposta; se quere ser realmente galega e non un enclave colonial, cremos que é imprescindible que fale galego, que proclame o Evanxeo, que rece e celebre a fe en galego. Desgraciadamente, aínda que hoxe hai menos reticencia na Igrexa ao uso do galego, non hai unha aposta real por el.

Nesta aposta unímonos galegos cristiáns e non cristiáns; todos convencidos de que só así poderemos ir acadando unha Galiza liberada, cunha identidade de seu, aínda que plural. Coidamos que a aposta por Galiza, polo pobo galego e a súa lingua identitaria é a aposta do Evanxeo: o Reino de Deus; que non é soñar co alén, senón o amor comprometido á terra e aos irmáns e irmás, empezando por nós mesmos e polo noso próximo, o pobo ao que lle debemos a vida, a palabra, a cultura... o que somos.

A aposta de algunhas publicacións, grupos e comunidades espalladas pola nosa Terra, seguimos sendo a proba de que, fronte ao imperialismo castelán uniformador de parte da Igrexa en Galiza, hai unha Igrexa galega que existe e resiste. E desde esa identidade unímonos a outras igrexas nacionais na Iberia e por todo o mundo, coas súas peculiaridades culturais e étnicas. Unímonos tamén aos irmáns doutras confesións cristiás, doutras relixións e a toda a xente que quere outro mundo posible, máis xusto, máis fraterno, máis igualitario... porque este mundo é imposible tal como está, aínda que cada día os axentes do neoliberalismo e as xerarquías relixiosas nos queiran convencer que non hai alternativa, e loiten por acabar con nós e reintegrarnos ao seu curral.


Cervantes (Lugo), 7 de xullo do 2009

Utiliza a nova

Enviar por Email  Enviar nova
Redes sociais  Chuza! Meneame del.icio.us digg Fresqui

Comentarios


Hemeroteca:  2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024

Avisos

    mes anterior
    Marzo de 2024
    mes seguinte
    Calendario da axenda de Artezanía de Galicia
    L M M X V S D
            1 2 3
    4 5 6 7 8 9 10
    11 12 13 14 15 16 17
    18 19 20 21 22 23 24
    25 26 27 28 29 30 31
    Próximos eventos

    • Asociate á CTNL
    • Agasallo. Propostas de regalos en galego
    • LGx15
    • Premios Mil Primaveras
    • Viveiro de propostas normalizadoras
    • En defensa do traballo xusto e ilusionante dos SNL
    • Envianos
    • Canles de novas da CTNL
    • Facebook da CTNL
    • Twitter da CTNL
    • Instagram da CTNL
    • Kit para a normalización en rede
    • Proxector
    • Queremos Galego
    • Eu.gal: Por un dominio galego